Geskiedenis van Potchefstroom Dorp Rugbyklub: Die Claassen-jare en die Kragjare van die 1960’s

Karen Scheepers
Jun 5
3 min read

Die 1960’s was ’n dekade van vastigheid, talent en volgehoue oorwinning vir Potchefstroom Dorp Rugbyklub. Met verskeie Claassens aan die stuur, onder andere Johan, Ernst en later Sandt Claassen, het die klub nie net trofeë gewen nie, maar ook ’n onwrikbare kultuur van samewerking en prestasie gevestig. Hierdie was die jare waarin die naam "Dorp" sinoniem geword het met strukturele spel, harde verdediging en ’n ongeëwenaarde gees van broederskap. Die dekade se oorwinnings is behaal danksy ’n fyn balans van afrigting, gemeenskapsbetrokkenheid en legendariese spelers wat hul harte op Olënpark gelos het.

1956: Ernst Claassen neem die leisels oor

In 1956 het die kapteinskap oorgegaan van Johan Claassen na sy broer, Ernst Claassen. Onder Ernst se leiding het Dorp daardie jaar weer die Blikbeker ingepalm. Bekende name in die span sluit in: J. Viviers, J. Lategan, J. Strydom, F. Bezuidenhout, H. Kriek, D. Kotzé, en P.J. Smit. Hierdie span het nie net gewen nie, maar het ’n voorbeeld gestel van dissipline, tegniek en samewerking.

Die sukses van daardie seisoen is breedvoerig gevier, en selfs spanne soos die van Daan Ackermann, Dick Putter en Bokkie Blignaut het aan die veldgedruis deelgeneem en bygedra tot die klub se trots.

Die Esterhuizens en Heenop: ’n Familietradisie van rugby

John en Boet Esterhuizen, twee broers van Potchefstroom, was sleutelfigure in Dorp se agterlyn vanaf die middel 1950’s. John was veral ’n staatmaker op losvoorspelersposisies van 1955 tot 1968, terwyl Boet sy eie naam gevestig het as ’n kragtige verdediger en leier op die veld.

Teen 1967 het Jan Heenop, ’n veteraan en ervare speler, die span gelei in een van sy beste seisoene. Heenop was bekend vir sy taktiese insig en sy vermoë om spanlede te motiveer. Onder sy leiding het Dorp nie net goed gevaar nie, maar hulle teenstanders met skoon tegniek en harde spel getrotseer.

1965–1966: Twee briljante seisoene

In 1965 het Dorp uitstekende rugby gespeel en spog met spelers soos J. Esterhuizen, E. Claassen, P. van Vuuren, en V. Swanepoel. Die volgende jaar, in 1966, het Sandt Claassen die kapteinskap oorgeneem. Die span het voortgebou op vorige suksesse en weereens hul stempel afgedruk in Wes-Transvaal. Dié jare is gekenmerk deur spanbalans, met gevestigde spelers in die voorry, rats agterspelers, en diep bankbreedte.

1967: ’n Jaar van konsolidasie en talentontwikkeling

Die 1967-span het gewys wat dit beteken om ’n klub met diepte en toewyding te wees. Met J. Claassen as afrigter en Jan Heenop as kaptein, het Dorp ’n groep jonger spelers ingespan, insluitend H. Roos, D. Jacobs, V. Swanepoel en W. Swart, wat met ywer en passie gespeel het.

Die kultuur van spanbou en leierskap wat in die vroeë vyftigerjare begin het, het nou vrugte afgewerp in die vorm van spelers wat lojaliteit en vaardigheid in gelyke mate vertoon het.

1968: Eerstespan en Tweedespan blink uit

Teen 1968 het Potch Dorp se rugbystruktuur uitgebrei met suksesvolle eerstespan én tweedespan spanne. Die eerstespan, onder president J. Jacobs en afrigter S. Swanepoel, het bestaan uit beproefde name soos E. Claassen, H. Pienaar, J. Kotzé en J. Esterhuizen.

Die tweedespan het onder leiding van H. Pretorius gestaan en het hul plek in die geskiedenis verdien met uitslae wat nie te na gekom het aan die eerstespan nie. Jong spelers soos T. Blignaut, J. Jacobs en Phillip Burger het opgestaan as toekomstige kernlede van die klub.

1969: Volharding bring vrug

In 1969 het André Kotzé die tweede span as kaptein gelei, met 'n kernspan wat steeds bestaan het uit belowende jong spelers. Die klub het bewys dat hul sukses nie net afhang van sterre nie, maar van 'n goed gesmeerde struktuur waar ontwikkeling net soveel waarde gehad het as trofeë.

'n Dekade wat Dorp verewig het

Wanneer ’n mens vandag terugkyk na die 1960’s, sien jy nie net rye spantrofeë op die rakke nie, jy sien ’n era wat Potchefstroom Dorp Rugbyklub se identiteit gekerf het in die geskiedenis van Wes-Transvaalse rugby. Dit was die jare van strukture, van eer en van lojaliteit; van familienaam-herhaling in spanne en generasies wat dieselfde kleure met trots gedra het. Die Claassen-tydperk het nie net op die telbord geskitter nie, maar ook in die hartklop van elke speler wat daardie swart trui oor sy kop getrek het. En in daardie ritme, klop Dorp se trots vandag nog.

📖 Bladsynommers gebruik: